Groep vijf en de boven bouw gaan donder 18 april naar de stenen man .Dat is een eerbetoon aan de oorlog. De kinderen uit de bovenbouw kunnen een gedicht over de oorlog schrijven en dan gaat Albert een paar kinderen kiezen die op 18 april de gedichten mogen voordragen. Dan zijn er ook nog taken zo als de vlag hijsen de bloemenkrans neerleggen en de bloemenkrans tillen. Elk jaar krijgt elke boven bouw een nieuwe taak. Elk jaar zijn we 2 minuten stil voor de doden. Alle klassen fietsen er naar toe.
Holocaust: Van 1940 tot 1945 zijn 6 miljoen joden vermoord. Veel mensen zijn naar concentratie kampen gedeporteerd. Daar was het hard werken, er waren veel ziektes er werden mensen vergast en geslagen en er was weinig te eten de mensen rechten werden gewoon vergeten. dit zouden mensen moeten weten zodat we deze gebeurtenis nooit kunnen vergeten. Hugo
79 jaar geleden was er nog geen vrede.
De mensen streden voor hun leven. Hier zat Gerrit Klijn was als enige ontsnapt, als enige niet betrapt. Mensen zijn vergast en omgekomen in Duitsland of Polen, Ze hebben levens van andere mensen gestolen. Nederland had zich overgegeven Rotterdam was opgeblazen en veel kwamen om het leven. en dat veroorzaakte veel verdriet, Daarom vergeten we het niet, we moeten blij zijn met ons leven en dit land vol vrede Iedereen moet blijven herdenken van die verschrikkelijke tijd en die strijd voor vrijheid. Fiene en Rosa
Stenen man
10 mei 1940, viel Duitsland Nederland aan. Bommen vielen op Rotterdam neer. Nederland gaf zich over, de Duitsers konden Nederland binnen gaan. Rotterdam was bijna geen stad meer. De oorlog werd steeds erger. In Nederland werd alles anders. De joden moesten een gele ster op hun kleding dragen. Zo zagen de Duitsers het verschil tussen Joden en Hollanders. Vanwege de honger hadden veel mensen lege magen. De oorlog werd steeds erger. Er werden kampen gebouwd. In deze kampen gingen veel mensen dood. Mensen doken onder in kleine ruimtes, soms heel benauwd. Het verzet tegen de Duitsers was groot. De oorlog werd steeds erger. Ze bleven zich tegen de Duitsers verzetten. Er was maar 1 doel: VREDE. De Duitsers moesten goed gaan opletten. En ze verdwenen uit onze steden. De oorlog kwam ten einde. Nayra en Isis
Mijn overgroot opa moest in de Tweede Wereldoorlog als 19 jarige in het leger. Hij moest voor Duitsland werken, in een kogelfabriek. Daar kon hij wel mishandeld worden of andere dingen met hem gebeuren. Daarvoor moest hij helemaal naar Duitsland lopen met andere mensen die ook zo oud waren als hij. Maar dat wou die helemaal niet, ze kwamen op een gegeven moment op een kruispunt. Daar stond een Duitse man. en toen fluisterde de Duitse man in zijn oren: ga maar terug naar huis voordat iemand je ziet, hij sprong snel in de bosjes en ging weer naar Nederland toe, om zijn eigen leven weer te leven. Dus daarmee wil ik zeggen dat niet elke Duitser in de oorlog erg was. Maar hij moest wel. En die mensen snappen het. Voor nu voor eeuwig en voor altijd, Vrijheid Noah
Iedereen heeft het recht om te zeggen wat die wil.
Vroeger was dat niet zo. Toen de Duitsers ons land waren binnengekomen, was er veel angst en later nog ongelijkheid. Joden moesten schuilen voor hun leven, ook al wisten ze niet wat er zou gebeuren. Ze verloren hun familie en werden opgepakt door de Duitsers. Zonder dat ze wisten werden ze naar concentratiekampen gebracht en daar zijn ze gestorven. Nu is iedereen gelijk maar we moeten niet vergeten dat het een vreselijke tijd was. Sofie H
De strijd
Nog niet zo lang geleden. Was er een tijd. Een tijd dat mensen streden. Streden voor het leven. Ze konden niks Ze waren bang Dus ze maakten er maar wat van. Ze werden meegenomen. Ze zaten ondergedoken. Zou de vijand nog komen. Geen kind kon dromen. Werd de vijand verdreven? Of moesten we ons toch overgeven? 5 jaar gestreden. Maar wat hebben ze geleden. 5 mei was de tijd. We werden bevrijd. Juul & Anniek
Wij kunnen samen leven, daarom wil ik een bloem geven Maar eerst dit gedicht en dan herdenken, en gelukkig zal onze president voor dat hij iets doet eerst doordenken. Gelukkig krijgen wij goed onderwijs, en eten met passen een stol met spijs. We weten hier zijn we veilig bij familie en vrienden, of je nou eerste bent of tiende. Van Veerle
Mijn familie en de oorlog Mijn over-over grootvader woonde in Groningen. Hij was machinist van de trein. Hij moest Joden vervoeren, maar wilde dat niet. Daarom heeft hij geweigerd en heeft een lange tijd ondergedoken gezeten. Als men hem zou vinden, dan hadden zij hem waarschijnlijk doodgeschoten. Gelukkig hebben zij hem niet gevonden en kon hij zijn verhaal vertellen. De opa van mijn moeder moest vechten in Nederlands Indië. Dat heeft hem veel verdriet gedaan. Over de meeste dingen wilde hij niet praten. Bij zijn begrafenis werd het strijdlied in de kerk gedraaid. De opa en oma van mijn vader woonden hier vlakbij aan de Arnhemseweg. Het mooie aan hun verhaal is dat zij ook de andere kant van een Duitse soldaat kunnen vertellen. Zij hadden namelijk Joodse onderduikers en een gestationeerde Duitse soldaat in huis. De Joodse onderduikers en de Duitse soldaat kregen te eten van oma. De Duitse soldaat verraadde de Joodse onderduikers niet. Hun dochter, mijn oma Metty, raapte hier beukennootjes. Nou denk jij natuurlijk, beukennootjes rapen doet iedereen weleens. Maar eigenlijk was het iets heel anders. Oma Metty raapte hier, aan de buitenkant van het kamp, briefjes op van de gevangenen. Zij nam de briefjes mee naar huis en samen met haar ouders probeerden ze die briefjes naar de families te versturen. Als er iemand vroeg wat zij deed, dan zei zij dat zij beukennootjes aan het rapen was.Ik ben trots op mijn familie en hoop dit nooit mee te hoeven maken. Bram van t Veld
Gedicht Stenen man
Opa & Oma lagen te slapen en toen kwam Hitler binnen jagen. Ze waren aan het vechten wel alle dagen. Het was zwaar om op de rug te dragen. De sfeer was niet oke dus de oorlog ging niet lang met hun mee. Ze waren alles kwijt het was echt een nare tijd. Maar ze bleven maar strijden om ons te bevrijden. Wij waren niet tevreden want we hadden geen eten. Ze waren niet in een goede bui toen zaten ze in een warme trui. Ze besteedde alle steden ze leden vrijheid en vrede. Er hebben veel mensen gestreden maar wat was toch die rede. Sam
83 jaar geleden werd er veel gestreden Dat was de 2e wereldoorlog Daardoor zijn veel mensen overleden De oorlog was voor de joden niet fijn Hitler deed hen heel veel pijn Ze kwamen terecht in een barak Toen werden ze heel erg zwak Ook kregen ze geen brood En gingen ze dus dood Daarom herdenken we nu aan die vreselijke tijd Vrede op aarde Door Siem, Stijn & Ezra
De stenen man
Onze opa’s hebben de oorlog meegemaakt . Mijn opa is ondergedoken bij een boerderij. en als mijn opa met mijn oma er langsrijdt, vond hij de geur lekker ruiken. Mijn opa heeft gevochten in de oorlog. Hij heeft het wel overleefd gelukkig. Wij vinden wat er in de oorlog is gebeurd heel erg. En we moeten het blijven herinneren. Dit is het einde van ons verhaal. door nynke en Caithlynn
op 5 mei 1945 Eindigde oorlog in feest. Op deze dag gaf Duitsland het op. Joelen en juichen. Eten en zweten, het is vergeten. ze hebben het gedaan. eindelijk. Is het klaar. De 5 jaar is afgelopen. Ze hebben hun best gedaan voor hun leven. De doden zullen in ons hart voorkomen. Ze hebben gestreden en gevochten. Eindelijk is het voorbij. Nederland is vrij. Silke en Doris
Vrijheid en Vrede 84 jaar geleden. Hebben veel mensen hard gestreden. Vechten voor de vrijheid vechten voor de vrede. Daardoor hebben ze 5 jaar lang geleden. Oorlog was voor de joden niet fijn. Want Hitler deed hen heel veel pijn. 4 mei herdenken wij. Voor de doden die neergeschoten zijn. Oorlog is zo wreed. Van pijn sloegen ze een kreet. Altijd maar bombardementen en nooit eens rust. Midden op het land en aan de kust. In 1940 was je er bij geweest. Opa en oma hebben die tijd geleefd. Toen dat voorbij was was het een groot feest. Nirina
De stenen man
Het is al heel lang geleden maar we gaan het nooit moeten vergeten We moeten de verhalen blijven vertellen kinderen moeten ook weten Wat voor ergs er gebeurd in het leven Sommige mensen hebben het overleefd Maar dat was bijzonder Je kwam er bijna nooit levend vanaf we moeten beseffen dat wij allemaal het heel goed hebben Er is nog steeds oorlog en we moeten de mensen helpen en ze steunen in moeilijke tijden alleen zij moeten strijden Dit gedicht is afgelopen hopelijk komt de oorlog ook ten einde Door Lea en Roos
Stenen man 2024
84 jaar geleden begon het en tijd van onheil en verdriet Van joden sterren naar voedsel bonnen je kan het je niet voorstellen Niemand was te vertrouwen Je weet niet wat je tegemoet staat. Deze oorlog heeft voor teveel mensen hun leven gekost. We moeten nooit vergeten wat er in deze tijd is gebeurd. Thijmen en Gilles
Tentoonstelling: zomer 
Tentoonstelling: herfst ( boven ) winter ( onder )
Tentoonstelling: lente
Van links naar rechts: Caithlynn, Bram, Silke, Fiene, Juul, Sofie. Wij komen elke week bij elkaar om te vergaderen. We bespreken dan wat er voor leuke dingen op school zijn of plaatsen foto´s van werkstukken.
Omdat wij een Vreedzame school zijn, hebben wij ook mediatoren. Dit jaar zullen we 10 mediatoren kiezen. Dit jaar zijn de nieuwe mediatoren gekozen: Daan, Noah, Myrthe, Finne, Gilles, Aniek, Cato, Sam , Elena en Danthe.